اَلْهیکمُ التَّکاثُرُ. حَتّی زُرْتُمُ الْ مَقابِرَ. کلّا سَوْفَ تَعْلَمونَ. ثُمَّ کلّا سَوْفَ تَعْلَمونَ. کلّا لَوْ تَعْلَمونَ عِلْمَ الْیقینِ. لَتَرَوُنَّ الْجَحیمَ. ثُمَّ لَتَرَوُنَّها عَینَ الْیقینِ. ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیمِ . سوره تکاثر آیه 1 ـ 8.
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ﴿٨﴾
و اما هرکس اعمال وزن شدهاش سبک و بیارزش است،
أُمُّهُ هَاوِيَةٌ ﴿ قارعه ٩﴾
پس جایگاه و پناهگاهش هاویه است،
چه کسی در آخرت وزنی ندارد
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا ﴿کهف ١٠٥﴾
آنان کسانی هستند که آیات پروردگارشان و دیدار [قیامت و محاسبه اعمال] را به وسیله او منکر شدند، در نتیجه اعمالشان تباه و بی اثر شده است، پس روز قیامت میزانی برای [محاسبه اعمال] آنان برپا نمی کنیم.
میزان هر چیزی متناسب با خودش است ، ولی وقتی که میگویند در آنجا همه چیز وزن میشود [وزن و میزان هر چیزی متناسب با خودش است.] مثلا حدیث دارد که: اَثْقَلُ شَیءٍ یوضَعُ فِی الْمیزانِ کلِمَةُ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ سنگینترین چیزی که در میزانِ آنجا گذاشته میشود «لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ» و توحید است
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿٦﴾
[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (۶)
وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿٧﴾
و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (۷)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿٨﴾
و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است .
وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ﴿ قدر ٢﴾
تو چه می دانی شب قدر چیست؟
چرا مستحب است که موذن خوش صدا باشد ؟
اگر یک انسان خوش صدا "الله اکبر" بگوید به صورت دیگری بر قلب مخاطب اثر میگذارد !
زمانها به واسطه انسان کسب فضیلت میکنند؛ یعنی همین قدر که زمانی را برای عبادت قرار دادند و مردمی در آن وقت عبادت کردند و انسان در زمانی عبادت میکند که دیگران هم عبادت میکنند و همه این آهنگهای عبادت با یکدیگر به آسمان بالا میرود، این عبادت فضیلت دیگری پیدا میکند.
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ ﴿٤﴾ ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ ﴿تین ٥﴾
که ما انسان را در نیکوترین نظم و اعتدال و ارزش آفریدیم.
آن گاه او را [به سبب گناهکاری] به [مرحله] پست ترینِ پَستان بازگرداندیم
أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ﴿ انشراح ١﴾
آیا سینه ات را [به نوری از سوی خود] گشاده نکردیم؟
تفسير از آیت الله شهید مرتضی مطهری